Ik mocht een dagje onze agriturismo-stilte ontvluchten. We hebben Firenze (Florence dus) bezocht. In een dikke middag kun je nooit alles bezichtigen, dus hebben we het rustigaan gedaan en een paar must-sees bekeken, lekker geslenterd en de sfeer opgesnoven en heerlijk lang geluncht.
Het was (pinkster)zondag en dus geen normale marktdag. We hebben de meest centrale parkeergarage opgezocht en die was bijna leeg. Ideaal. Tip dus voor de zondag: de P onder de Piazza di Mercato Centrale. Maar een paar honderd meter van de duomo. Voor als je weinig tijd hebt.
Op weg naar de dom eerst de overdekte markthal bekeken. Altijd leuk. Daarna richting duomo waar we rond de markt honderden toeristenstalletjes moeten negeren met tassen, riems, sjaals en souvenierszooi.
De duomo blijkt vanwege de zondagsmis nog dicht, dus slenteren we eerst richting Ponte Vecchio. We komen langs de Mercato Nuovo. Op het pleintje staat een bronzen zwijn. Zijn snuit glimt vanwege het bijgeloof dat elke bezoeker die hem aanraakt eens naar Florence zal terugkeren. We doen het maar, want inmiddels is al duidelijk dat we maar een fractie van de stad zullen zien.
We lopen naar de Ponte Vecchio waar als vanouds juweliers hun waren trachten te slijten.
Inmiddels is het lunchtijd (zie volgende verslag) en als we klaar zijn en teruglopen over de brug, is het duidelijk dat we de duomo voor de sluitingstijd om 16.45 uur niet meer gaan halen. We bekijken dus liever op ons gemak de Piazza della Signoria met alle beelden (zoals van Cellini’s Perseus met het hoofd van Medusa en een replica van Michelangelo’s beroemde beeld van David) en natuurlijk het imposante Palazzo Vecchio.
Hierna verlaten we de stad. Veel te vroeg, maar het bronzen zwijn zal ons helpen bij de terugkeer…
Villa Vinissima 