Zo. Koffers pakken, naar Pisa rijden en dan terug naar Nederland.
Wij hebben genoten van onze reis naar Toscane. Ik hoop dat jullie ook (mee)genoten hebben van en via mijn reisverslagen, onze culi-ervaringen “Italy is Eataly” kwam las ik gisteren in Firenze, en zo is het …) en de foto-impressies.
Ciao a tutti!
Ter afsluiting van onze Toscanereis back to basic bij Casa La Matta in Vicchio: een salade caprese en een pizza. Erbij: 2012 DOC Pomino Bianco van Castello di Pomino van Marchese de Frescobaldi. Van chardonnay en pinot bianco uit een koel winderig deel van de Appenijnen. Zachte zuren, mooie balans en een aangenaam floraal aroma met hinten van perzik en abrikozen. Geen Italiaanse druivenrassen helaas, maar wel een fijne drinkbare wijn van een bekende Italiaanse wijnfamilie.
Lekkere pizza met krokante flinterdunne bodem en mooie wijn. Prima einde van een mooie reis…
Morgen via Pisa terug naar Nederland.
Ciao a tutti!
Ik mocht een dagje onze agriturismo-stilte ontvluchten. We hebben Firenze (Florence dus) bezocht. In een dikke middag kun je nooit alles bezichtigen, dus hebben we het rustigaan gedaan en een paar must-sees bekeken, lekker geslenterd en de sfeer opgesnoven en heerlijk lang geluncht.
Het was (pinkster)zondag en dus geen normale marktdag. We hebben de meest centrale parkeergarage opgezocht en die was bijna leeg. Ideaal. Tip dus voor de zondag: de P onder de Piazza di Mercato Centrale. Maar een paar honderd meter van de duomo. Voor als je weinig tijd hebt.
Op weg naar de dom eerst de overdekte markthal bekeken. Altijd leuk. Daarna richting duomo waar we rond de markt honderden toeristenstalletjes moeten negeren met tassen, riems, sjaals en souvenierszooi.
De duomo blijkt vanwege de zondagsmis nog dicht, dus slenteren we eerst richting Ponte Vecchio. We komen langs de Mercato Nuovo. Op het pleintje staat een bronzen zwijn. Zijn snuit glimt vanwege het bijgeloof dat elke bezoeker die hem aanraakt eens naar Florence zal terugkeren. We doen het maar, want inmiddels is al duidelijk dat we maar een fractie van de stad zullen zien.
We lopen naar de Ponte Vecchio waar als vanouds juweliers hun waren trachten te slijten.
Inmiddels is het lunchtijd (zie volgende verslag) en als we klaar zijn en teruglopen over de brug, is het duidelijk dat we de duomo voor de sluitingstijd om 16.45 uur niet meer gaan halen. We bekijken dus liever op ons gemak de Piazza della Signoria met alle beelden (zoals van Cellini’s Perseus met het hoofd van Medusa en een replica van Michelangelo’s beroemde beeld van David) en natuurlijk het imposante Palazzo Vecchio.
Hierna verlaten we de stad. Veel te vroeg, maar het bronzen zwijn zal ons helpen bij de terugkeer…
Via de site van Michelin vanavond terechtgekomen in het nabijgelegen Vicchio, bij L’Antica Porta di Levante. We slaan het truffelmenu à €40 over en bestellen de volgende gerechten:
Millefoglie al parmigiano con crema di caprino al tartufo e pancetta croccante (hartige tompouce met een vulling van geitenkaas en truffel en krokant gebakken pancettaspek).
Battuta di manzo al coltello con burratina e pest di olive ed erbette (stukjes rauw rundvlees met burrato – een soort jonge romige mozzarella – en pesto van olijven en kruiden).
Tagliolini al tartufo nero estivo (lintpasta met zwarte zomertruffel).
Bocconcino di agnelli nostrale alla lavanda su crema di sedano rapa al rafano (stukjes lam met lavendel en crème van radijs en selderij).
Cosciotto di coniglio in croste di nocciolo su melanzana alla parmigiano (konijnenboutjes in korst van hazelnoten met aubergine-tomatenstoofje).
Alles lekker, maar wel wat zwaar en man man wat een grote porties.
Erbij: 2006 DOCG Brunello di Montalcino riserva, Vigna Soccorso van Az. Vitivinicola Tiezzi. Mooie keuze! Van een kleine producent. Ongefilterde wijn. Vijf jaar op grote houten vaten. Mooie frisse open neus met veel donker bosfruit. Elegant. Fluweelzacht. Milde zuren. Ronde tannines. Heerlijk!
Nu kijken of we kunnen slapen. Onze agriturismo blijkt tevens het lokale restaurant te zijn en onder ons raam is een verjaardagsfeestje van zo’n 40 man aan de gang. Compleet met muziek en spelende bambini. Pff. Niet mijn idee van agriturismo. Toch maar weer die kraaiende haan van vannacht…? Nou ja. Die lummel zal ’t na dit feestje wel overnemen…
😦
Laat aangekomen in onze agriturismo. Maar gelukkig hadden we vooraf aangekondigd dat we de eerste avond hier wilden eten. Gelukkig maar, want er valt hier verder weinig te beleven.
We kiezen eerst spaghetti carbonara, gevold door spareribs en lam. Beide smakelijk, maar simpel en boers bereid zoals je het verwacht.
Erbij van de verrassend uitgebreide wijnkaart een Chianti uit de buurt waar we nu zijn: 2009 DOCG Chianti Rufina riserva “Villa di Vetrice” van Az. Agricola F.lli Grati. Mooie zachte elegante wijn die het deelgebied goed weerspiegelt. Van sangiovese, canaiolo en colorino. 36 maanden op grote houten vaten. Fluweelzacht. Mooie fruittonen. Elegante zuren. Ronde tannines. Het gebied Rufina ligt wat hoger en heeft een verkoelend briesje die zorgt voor een mooie zuurontwikkeling. Genieten! En nu: buena notte!
Het is al laat op de middag als we Greve binnenrijden. We laten het plaatsje links liggen en gaan op zoek naar Le Cantine di Greve. Moeilijk te vinden, want het adres (Galleria delle Cantine 2) zegt de TomTom niks. Rij achterom en zoek de parkeerplaats van de Coop. Onderin de kelder van het overdekte winkelcentrum vind je de cantina. Koop een wine card bij de kassa, neem een glas mee en tap voor €0,70 tot meer dan €3 een proefhoeveelheid (ongeveer twee flinke slokken) van je favoriete wijnen. Het systeem werkt perfect. De gids in verschillende talen is ontoereikend en vertelt alleen wat geschiedenis van enkele producenten. Jammer! Maar een tip is het wel voor wie snel een leuk overzicht wil van witte wijnen, Chianti Classico en Chianti Classico riserva. Je kunt er ook wat IGT’s proeven en Brunello en Vino Nobile. Wij proefden acht wijnen en waren zo’n €12 kwijt.
(PS Don’t worry: ik was vandaag de BOB en heb helaas alle geproefde wijnen uitgespuugd…)
We rijden van Gaiole in Chianti naar Coltibuone waar Badia a Coltibuone is gevestigd. We treffen naast de chiesa een proeflokaal aan dat we links laten liggen en een zeer aangenaam restaurant. Aanrader! Topeten en een prachtig uitzicht. Niet goedkoop, maar ach, YOLO!
We kiezen twee leuke antipasti en een pasta. Complimenten aan de chef. Het was heerlijk! Insalata di seppia con di pesto di prezzemolo e acciuga, insalatina di finocchio (inktvissalade met peterselie-/ansjovispesto en salade van en venkel). Tonno del Chianti con insalata di fagioli zolfini e cipolla (‘tonijn’ uit Chianti – de bijnaam voor het lokale varkensgerecht, maar hier in variant met konijn – en witte bonen van een vergeten bonensoort en ui). Strozzapreti con sugo bianco di coniglio e pomodorini passiti al forno (strozzapreti-pasta ‘priesterwurger’ van water en meel met witte saus van konijn en in de oven gedroogde tomaatjes). Allemaal heerlijk. Vooral de strozzapreti.
In plaats van een mini-proeverij kiezen we voor een aantal verschillende wijnen per glas en hebben zo ook onze eigen proeverij. We kiezen hun witte wijn en drie rode.
2013 Vino bianco “Trappoline” (€4 per glas) van chardonnay en sauvignon blanc. Fris Vol. Duidelijk stuivend sauvignon-karakter. Mineralig met verfrissend bittertje en citrustonen.
2011 DOCG Chianti Classico (€4 per glas) van 90% sangiovese en 10% canaiolo nero. Leer. Fris. Al mooi zacht en rijp.
2009 DOCG Chianti Classico Riserva (€7 per glas). Van 90% sangiovese en 10% canaiolo nero. Hier proef je meteen het verschil tussen ‘gewone’ Chianti Classico
2000 DOCG Chianti Classico Riserva (€15 per glas). Ook van 90% sangiovese en 10% canaiolo nero. Roodbruin. Maggitonen in de neus.
Als toetje nemen we alleen een glas Vin Santo di Chianti Classico di Badia a Coltibuono DOC 2004 “occhio di perniche” (€9 per glas). Verschil met de normale Vin Santo die van malvasia is, is dat de patrijzenoog rood is en van sangiovese. De druiven zijn enige maanden ingedroogd en de wijn heeft 15,5% alc. Wow! Wat een wijn. Complexe neus. Dik. Vol. Complex. Er valt veel te beleven in dit glas. Bijna Madeira-achtig. Bruin. Friszoet. Caramel. Zachte zuren. Lange afdronk met vijgen en dadels. Dit is Vin Santo op z’n mooist!
Vandaag rijden we van Siena naar Firenze (Florence) voor onze laatste etappe. We rijden dwars door het gebied voor de Chianti Classico en zien het landschap veranderen. Van Siena gaan we naar het Noorden naar Castellina in Chianti. Dan van de SP222 af naar het Oosten. Eerst naar het gezellige kleine plaatsje Raddi in Chianti. Dan verder oostwaarts naar Gaiole in Chianti. De omgeving ban Gaiole is door magazine Forbes uitgeroepen tot meest idyllische plek in Europa!? Hm. Ik snap niet helemaal waarom. De typische sfeer van Toscane en het bijna clichébeeld met heuvels en cipressen heeft hier plaats gemaakt voor een ruiger landschap met veel groen en bomen en meer rotsachtige heuvels. Niet mijn beeld van Toscane en zeker niet mijn ideale woonomgeving. Gaiole is verder een oninteressant plaatsje en je merkt in het hele gebied vanaf Raddi dat het grote toerisme hier al niet meer komt. Weg van de snelweg is het al snel lekker rustig. Geen drukke gezinnen, maar beschaafde stellen met ‘normale’ schoenen. Vermoedelijk deels ook wijnliefhebbers die bewust bepaalde wijnproducenten bezoeken en hun kofferbak volladen na een kleine proeverij.
Wij rijden hierna naar Coltibueno en lunchen bij Badia a Coltibueno (zie volgende verslag). We vervolgen onze weg en bezoeken Greve in Chianti. Het is al laat op de middag en we besluiten tot een mini-proeverij Chianti bij Le Cantine di Greve.
Uiteindelijk komen we pas laat aan bij onze agriturismo in de buurt van Firenze; onze navigatie kende de locatie niet en ik moet zeggen dat die in Italië soms ook lastig is. Wegen hebben soms andere namen.
Doen of niet…? Dat was de vraag. Bistecca fiorentina, geen gerecht voor watjes en zeker niet voor vegetariërs. De beroemde T-bone steak weegt ca. 1,2 kilo en wordt met dat gewicht verorberd door 2 personen!
Vooruit. We hadden een lichte lunch en hadden ons er met het ontbijt al een beetje op voorbereid. Doen dus! Op naar Ristaurante da Remo.
De steak wordt kort gegrild op houtskool en is behoorlijk rosé van binnen.
De wijnkeuze – 2004 Brunello di Montalcino van Tenuta Greppone Mazzi is zacht, prachtig op dronk en past prima. Een waardige afsluiter van ons verblijf in Montereggioni.
Aan het einde van de dag komen we aan in Montepulciano, bekend van de wijn Vino Nobile de Montepulziano. We komen de dagjestoeristen tegen die de stad verlaten en de stad weer teruggeven aan de bewoners. Het is waar. Als de toeristen verdwijnen, krijgen de stadjes in Toscane hun oorspronkelijke karakter weer terug. Het stadje ligt er aan het einde van de dag wat verlaten bij. De ontelbare toeristenwinkeltjes sluiten de deuren. Verkoopsters keren moe huiswaarts. Mamma’s kijken loom uit hun ramen. En oude mannetjes bespreken op straat met elkaar de beslommeringen van de dag.
Wij bestellen een glaasje Vino Nobile bij het art nouveau-café Caffe’ Poliziano. We hebben een waanzinnig uitzicht, maar bestel hier liever een espresso, want de wijn die ze schenken is geen reclame voor de streek.
We keren terug naar ons hotel in Monteriggioni om ons op te maken voor het diner.
Villa Vinissima 